Fiz non era como os demais cativos: era o máis medorento do mundo!
Unha noite vai ao baño e asústase tanto ao verse reflectido no espello, que cae na pota de desplumar
os pitos.
A avoa, mentres o limpa, dálle unha idea: coleccionar medos. Entón Fiz empeza a gardar nun
baúl todas as cousas que lle atemorizan e, deste xeito, consegue que os medos se vaian facendo
máis pequenos; e as risas, máis grandes.